Kış mevsiminde bal arısı kolonileri daha az bal tüketir ve bu
mevsimde arı ölümleri daha az gerçekleşmektedir. Böylesi durumlarda da ilkbahar
mevsiminde arı yavrularının sayısı daha da az olmaktadır.
Kapalı bir alanda kışlatılan arıcılık malzemelerinden kovanda polen miktarı az olan kolonilerde,
normal kolonilere göre yavru sayısı yarı yarıya düşmekte ve arı ölümleri yüzde
olarak bakıldığın % 75 civarında daha az olmaktadır. Zayıf koloniler olarak
adlandırılan kovan içi mevcudu düşük koloniler mart ayında çiçek tozu ile
beslendiğinde zayıf koloninin normal bir koloni seviyesine ulaştığı ve hatta kapalı
gözlü yavru sayısının daha fazla olduğu gözlemlenmiştir.
Arı kolonilerinin protein ihtiyacını çiçek tozundan
karşıladığını biliyoruz. Eğer işçi arılar dışarıdan polen getiremiyor ise çiçek
tozu yerine mantar sporları ya da peynir kurdunun embriyolarını kovana getirir
ki protein ihtiyacını karşılayabilsin. Fakat bu getirilen şeylerin protein
kaynağının ne olduğu tam olarak bilinmemektedir.
Arıların bir yıl boyunca bir çok rahatsızlık geçirdiğini,
mevsimlerinin kurak geçmesi ve çiçek tozunun azlığından dolayı arı kolonisinde
azalmaların yaşandığı bilinen bir gerçektir.
Çiçek tozu stoğunun az olduğu dönemlerde erkek arılar
kovandan dışarı atılırlar. Bunun sebebi besin azlığından dolayı erkek arıların
sperm sayısında azalmanın gerçekleşmesidir.
Yeni oluşan ana arılar besin kıtlığından dolayı tam olarak
gelişemezler ve kovan içerisindeki işçi arılar tarafından yenilerek besin
kaynağı olurlar.
Arı ekmeği denilen bir arı ürünlerinden petek gözünün yaklaşık 8-9
polen taneciğinin tepilmesiyle oluşan protein kaynağının yokluğunda işçi arılar
boş petek gözlerindeki artıkları yalarlar ve kovan içerisinde ölmüş olan arı
vücutlarının içerisini açarak vücut sıvılarını emerler. Polen eksikliği arı
kolonilerinde kanibalizime yol açmaktadır.
Bu kadar yazılanın üstüne arıcılarımızın anlaması
beklediğimiz tek şeyin arı kolonilerinde çiçek tozunun çok önemli olduğu ve
olmaması durumunda tüm koloni de ciddi sıkıntıların oluşutuğunu anlatmaktır.