Kabartılmış olan arıcılık malzemelerinden
çerçeveler arasında bulunan aralıklar ballı ve yavrulu kısımlarda farklılık
göstermektedir. Bal dolu olan sırlı petekler arası, bir arının tek yönde
geçebileceği kadar yani dört ya da altı mm’dir. Yavrulu bölümlerde ise iki
petek arasında bulunan uzaklık, iki arının sırt sırta rahat bir şekilde
çalışabileceği 8-10 mm kadardır. Bundan yola çıkarak yavrular kolay bir şekilde
beslenir ve ısıtılır. Soğuk havanın girmesi de önlenmiş olur. Kolonide (kuluçka
ısısı) yavrulu bölgelerde sıcaklık (34-35 derece) ortalama 34,5 derecedir. Bir
çerçeve ve iki petek inceldiğinde bal, polen ve yavru tertipleri hakkında
bilgilerden az çok bahsedildi ve bir kovan içerisindeki durum ise şu
şekildedir; Kovanlardan kesit alınarak bakıldığı zaman ayrı ayrı peteklerde
bal, polen ile açık ve kapalı yavruların oluşumu görülmektedir. Yavrunun yoğun
olduğu orta bölümlerde kapalı yavru daha çok kenarlara doğru aynı petek ve ayrı
petekler üzerinde açık yavru ve polen ve bal sıralaması gözlenir. Bunun yanı
sıra arıların yavruların bulunduğu gözler üzerinde yoğunlaştığı için petekler
arasındaki yollar kapanmaktadır. Arıların oluşturduğu küme, kovan içinde bir
küre şeklini almaktadır. Bu sistemle arılar, kovanın küre içi sıcaklığını 34i5
derecede tutup koloniyi ve yavruları ilkbahar donlarından ve değişken
havalarından korur. Sonbaharda başlayan kış küresi yani salkımı, ilkbaharda
genişlemeye başlar ve yazın sıcak günlerine ve kovana bal depolamaya
başlayıncaya dek devam eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder