Bal arılarında oğul verme durumu bulunulan çevre koşulları tarafından oluşmakta ve iç güdülerin tesiri altında da meydana gelmektedir. Arıcılık malzemelerinden olan kovanların bulunduğu kolonilerde genç işçi arıların mevcudu artış gösterdikçe koloninin kuluçka sahaları ve bal alanları da iyice daraldıkça, oğul verme eğilimi artış göstermektedir. Ayrıca nektar akımının başlarında yaşlı ana arı bulunan kolonilerde oğul verme durumu daha fazla görülmektedir.
Kolonilerle genellikle ilk çıkan oğullarda, görülür ki koloninin yaşlı ana arısı bulunur. Bu durum da geride kalan koloniye genç ana arı yapma imkanını getirmektedir. Oğulla beraber gidecek olan ana arı 3-4 gün önceden yumurtlamayı azaltır ve sahip olduğu uçma yeteneğini tekrar kazanıp ilk oğullara liderlik, öncülük eder. Bu oğulları ise gen, uçabilen ve bal toplamaya hazır olan işçi arılar meydana getirir. Ana arılar tekrar yumurta yapmaya başlayıncaya kadar da arıcılık malzemelerinden kovana getirilen balların büyük bir kısmı ise stoklanır. Bunun nedeni yavru besleme işlemi olmadığından dolayı oğullar kısa sürede çok bal toplarlar ve yeni petekler örüp ballarını bu yeni olan peteklerde depo ederler.
Eğer oğullar zamansız oluşmuşsa kendi kışlık bal stoklarını depolamakta güçlük, zorluk çekerler ve ikinci oğullarda iyi geçmeyen yıllarda bu durum her zaman gözlemlenebilir. Oğul veren ana koloninin bal veriminin çok düşük olduğu ya da bazı hallerde kendine ana yapamayarak öldüğü bile görülebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder