Bal arıları su ihtiyaçlarını karışlamak için bal özünü aramaya çıktıkları sıcaklıkların çok altında düşük sıcaklıklarda su bulma arayışına girerler. Öncelikle mart, nisan, mayıs aylarında arıların yavrularını geliştirmek için bal biraz daha sulundırması gerekir doğal olarak da böylesi zamanlarda arıcılık malzemelerinden kovanda daha çok suya ihtiyaç duyulmaktadır. Hava sıcaklığının yedi ila on derecelerin altına düştüğünde bal arılarının su toplası daha güçleşmektedir. Bal arıları soğuk günleri izleyen yağışlı zamanlarda arı suluğuna daha fazla hücum ederler. İşci bal arıları su toplamaya çıkmadan önce vücut kaslarını esneterek vücutlarını ısıtırlar. Uçuşa çıktıklarında hava koşullarının birden değişmesi sonucu vücut ısılarında da ani ısı değişiklikleri meydana gelir. Böylesi durumlarda su kaynağının yakınına giden arı tekrar kovana geri dönemez. Halbuki nektar toplama zamanındaki kadar ısı aramayan işçi arılar yine de kovanlarına dönüş yapamazlar.
Hava sıcaklığının uygun olduğu günlerde ve su azlığında arıların suya duyduğu ihtiyaç kat be kat artmaktadır. İlk önce işçi bal arıları kendi suyunu kendi temin etmek için aba sarf etmeleri beklenmeli daha sonra duruma bakılmalıdır. Arıların su ihtiyaçları süreklilik arz ettiği için her daim kovanlarının yanında temiz suyun bulunması gerekmektedir. Temiz su kaynağı arılar için oldukça önemli bir unsurdur. Temiz su kaynağından su temin edemeyen arılar kirli kaynaklardan kovan su getirir. Bu da kovan ierisinde hastalık etmenlerinin oluşmasına neden olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder